Politico: Οι ισχυρότερες οικονομίες της ΕΕ σε κρυφή σύσκεψη στη Βιέννη για τον προϋπολογισμό – Δύο αντίπαλα στρατόπεδα

Βόρειες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγκεντρώνονται στη Βιέννη την Πέμπτη με στόχο να δημιουργήσουν ένα κοινό μέτωπο ενόψει δύο ετών σκληρών διαπραγματεύσεων για τον επόμενο επταετή προϋπολογισμό της ΕΕ. Όπως αναφέρει σε ανάλυσή του το Politico, πρόκειται για την πρώτη φορά που κορυφαίοι αξιωματούχοι από τις πλουσιότερες χώρες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας, της Γερμανίας και των σκανδιναβικών χωρών, συναντώνται στο ίδιο τραπέζι για να καταστρώσουν στρατηγική σχετικά με την αμφιλεγόμενη πρόταση προϋπολογισμού ύψους 1,816 τρισεκατομμυρίων ευρώ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Στόχος είναι η συγκρότηση ενός μπλοκ πριν από τις συνομιλίες με χώρες όπως η Πολωνία, η Ισπανία και η Ιταλία, οι οποίες υποστηρίζουν υψηλότερες δαπάνες, ιδιαίτερα για τη γεωργία και τη χρηματοδότηση φτωχότερων περιοχών. Από την παρουσίαση του προϋπολογισμού στις 16 Ιουλίου, οι αξιωματούχοι έχουν αρκετό χρόνο για να ξεφυλλίσουν εκατοντάδες σελίδες και να αρχίσουν να υπολογίζουν πόσα χρήματα θα κερδίσουν ή θα χάσουν από το νέο σχέδιο δαπανών της Επιτροπής.

Οι επίσημες διαπραγματεύσεις προϋπολογισμού μόλις ξεκίνησαν, αλλά στο παρασκήνιο, αξιωματούχοι από χώρες με κοινά συμφέροντα ήδη κάνουν σχέδια. Οι υπουργοί που δεν θα παραστούν στη συνάντηση στη Βιέννη, θα συζητήσουν τον προϋπολογισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο τον Οκτώβριο. Σε κάθε διαπραγμάτευση προϋπολογισμού, οι χώρες με παρόμοια συμφέροντα συνεργάζονται για να αναπτύξουν κοινές στρατηγικές, να πραγματοποιούν κοινές συναντήσεις με την Επιτροπή και να μοιράζονται πρακτικά καθήκοντα, όπως η δοκιμή των τύπων που κατανέμουν τα χρήματα. Ο τελικός στόχος είναι να υπερισχύσουν έναντι του αντίπαλου μπλοκ, να κερδίσουν τις διαπραγματεύσεις και να προσανατολίσουν τον τεράστιο προϋπολογισμό της ΕΕ προς τις δικές τους προτεραιότητες.

Οι 27 χώρες της ΕΕ σχηματίζουν δύο ευρείες ομάδες. Από τη μία πλευρά βρίσκονται οι πλούσιες χώρες, «καθαροί συνεισφέροντες», από τη Σουηδία έως τη Γαλλία, που συνεισφέρουν περισσότερα από όσα λαμβάνουν από τον προϋπολογισμό της ΕΕ και γενικά προτιμούν ένα πιο περιορισμένο ταμείο. Στην αντίθετη πλευρά, η συμμαχία των «φίλων της συνοχής», που περιλαμβάνει χώρες της Νότιας και Ανατολικής Ευρώπης, όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Πολωνία και υποστηρίζει έναν μεγαλύτερο προϋπολογισμό, ιδιαίτερα για τα «Ταμεία Συνοχής» που ενισχύουν τις φτωχότερες περιοχές του μπλοκ. Παρά τις διαφορές, οι χώρες προσπαθούν να επιλύσουν τις διαφορές εντός των ομάδων τους, καθορίζοντας βασικές θέσεις όπως το συνολικό μέγεθος του προϋπολογισμού. Για παράδειγμα, η Γαλλία και οι Κάτω Χώρες έχουν διαφορετικές ατζέντες για ζητήματα όπως το χρέος σε επίπεδο ΕΕ, ενώ στο θέμα των γεωργικών επιδοτήσεων, η Γαλλία βρίσκεται πιο κοντά στην υψηλών δαπανών Πολωνία παρά στα μέλη της δικής της ομάδας.

Η συνάντηση στη Βιέννη θα ηγηθεί από τις δύο ισχυρές χώρες της ΕΕ. Ένας διπλωμάτης από χώρα-καθαρό συνεισφέροντα, που γνωρίζει τις συνομιλίες και μίλησε ανώνυμα, ανέφερε: «Στο τέλος, είναι η Γαλλία και η Γερμανία που συμφωνούν στον αριθμό και εμείς, τα υπόλοιπα μέλη, ακολουθούμε». Στην αντίπαλη ομάδα, η Πολωνία συνήθως ηγείται, καθώς είναι η χώρα που λαμβάνει τα περισσότερα χρήματα από τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Ωστόσο, η μακροχρόνια συνεργασία της με την Ουγγαρία έχει υπονομευτεί λόγω ρήξης με τον πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν, του οποίου η υποβάθμιση της δημοκρατίας στο εσωτερικό έχει οδηγήσει την Επιτροπή να κρατήσει δισεκατομμύρια σε χρηματοδότηση. Αυτό έχει δώσει τη δυνατότητα στις μεσογειακές χώρες να παίξουν ισχυρότερο συντονιστικό ρόλο στο εσωτερικό της συμμαχίας.

Η Επιτροπή παραμένει σε αναμονή, προωθώντας την αρχική της πρόταση κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο Επίτροπος Προϋπολογισμού, Πιοτρ Σεραφίν, πρώην πρέσβης της Πολωνίας στην ΕΕ, θα μεσολαβήσει στις συνομιλίες μεταξύ των «καθαρών συνεισφερόντων» και των «φίλων της συνοχής». Όπως επεσήμανε ο πρώην Επίτροπος και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Γιάνους Λεβαντόφσκι, ο Επίτροπος πρέπει να προσεγγίζει κάθε χώρα ξεχωριστά, αντί να αντιμετωπίζει δύο μεγάλα μπλοκ, ώστε να μην αποδυναμώνεται η ισχύς των κρατών-μελών έναντι της Επιτροπής.