Αναλλοίωτοι οι χρόνοι στα φανάρια από τους Ολυμπιακούς, δηλώνει συγκοινωνιολόγος για την κίνηση στην Αθήνα

Στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης βρίσκεται η ανάπλαση της λεωφόρου Όλγας, με τον πρώην πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων και αναπληρωτή καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, Παναγιώτη Παπαντωνίου, να εκφράζει τις θέσεις του σχετικά με τις δυνατότητες αξιοποίησης του χώρου αλλά και τα σοβαρά ζητήματα κυκλοφοριακού που αντιμετωπίζει η Αθήνα.

Μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα ο κ. Παπαντωνίου τόνισε ότι η υπόθεση της Όλγας έχει πλέον αποκτήσει πολιτική διάσταση.

«Η Όλγας έχει γίνει πολιτικό ζήτημα»

«Η Όλγας έχει γίνει τώρα εντελώς πολιτικό το θέμα, είναι ξεκάθαρο. Στο τεχνικό κομμάτι, κατά τη γνώμη μου θα μπορούσαν να συνυπάρχουν στην Όλγας, τα Ι.Χ., μία λωρίδα κίνησης ήπιας κυκλοφορίας μαζί με τους πεζούς και το τραμ γιατί η Όλγας έχει ένα πλάτος 30 μέτρων», υπογράμμισε.

Ο κ. Παπαντωνίου εξήγησε ότι ο διαθέσιμος χώρος είναι μεγάλος, επισημαίνοντας: «Είναι πάρα πολύ μεγάλο το πλάτος. Δεν αναμένουμε τεράστια κίνηση πεζών, δεν νομίζω ότι περιμένει κανένας και το είδαμε αυτό πριν ξεκινήσει η ανάπλαση που λειτουργούσε σαν με τον μεγάλου περιπάτου».

Παράλληλα ανέφερε ότι «το ένα ρεύμα που πηγαίνει προς το Σύνταγμα θα πηγαίνει από τη δεξιά μεριά, από τη μεριά του Ζαππείου και το άλλο ρεύμα θα πηγαίνει από τη γραμμή που είναι το τραμ. Επομένως, έχουμε πάνω από 20 μέτρα, τα οποία είναι πεζοδρόμια. Και ξαναλέω, δεν θα έχουμε και τόσες χιλιάδες πεζών να βαδίζουν την Όλγας».

Όπως πρόσθεσε: «Υπάρχει το Ζάππειο καταρχήν δίπλα, που πολύς κόσμος πηγαίνει μέσα από το Ζάππειο, αλλά και ο κόσμος ο οποίος θα μετακινηθεί στην Όλγας δεν συνδέει δύο πολύ μεγάλους πόλους έλξης μετακινήσεων, για παράδειγμα. Επομένως, εγώ θα έλεγα το ανάποδο. Ότι το να υπάρχουν και κάποια ΙΧ μέσα, ακόμα και το βράδυ, στην οποία πιθανά αν δεν υπήρχε καθόλου κυκλοφορία, να είχαμε και ένα φαινόμενο ερημοποίησης. Να είχαμε έναν τεράστιο πεζόδρομο στον οποίο να μην κινείται άνθρωπος».

Το κυκλοφοριακό στην Αθήνα

Ο κ. Παπαντωνίου αναφέρθηκε και στη γενικότερη εικόνα του κυκλοφοριακού στην Αθήνα, σημειώνοντας ότι οι προοπτικές δεν είναι θετικές:

«Χωρίς να θέλω να είμαι δυσοίωνος, δε νομίζω ότι θα είναι καλύτερα τα πράγματα. Θα είναι μάλλον χειρότερα, όπως σταδιακά είναι χειρότερα κάθε χρονιά. Και ο βασικός λόγος είναι ότι δεν έχει αλλάξει και τίποτα στην πραγματικότητα ως προς το θέμα κάποιας απόφασης, κάποιου μέτρου για το κυκλοφοριακό».

Εξήγησε ότι τα τελευταία χρόνια ο στόλος των οχημάτων αυξάνεται συνεχώς, ενώ οι υποδομές παραμένουν ίδιες: «Έχουμε αυξανόμενο, συνεχώς, στόλο οχημάτων γιατί περάσαμε την οικονομική κρίση, βελτιώνεται η οικονομία, έχουμε περισσότερα οχήματα στο δρόμο και οι υποδομές είναι ακριβώς ίδιες. Δεν έχει αλλάξει κάτι και ούτε μπορούμε να περιμένουμε τη νέα γραμμή του μετρό σε 5-6 χρόνια που προφανώς θα βοηθήσει, αλλά θα είναι σε 5-6 χρόνια. Επομένως, εκεί που θα έπρεπε να δώσουμε το βάρος θα έπρεπε να είναι η διαχείριση της κυκλοφορίας, όχι οι υποδομές, στην οποία διαχείριση κυκλοφορίας δεν βλέπουμε να έχει αλλάξει κάτι».

Παραδείγματα λύσεων

Ο καθηγητής έδωσε και συγκεκριμένα παραδείγματα βελτιώσεων που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν: «Από το να αλλάξει η φωτεινή σηματοδότηση σε κάποιους κόμβους στους οποίους τα φανάρια είναι από πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, εδώ και 20 χρόνια είναι ακριβώς οι ίδιοι χρόνοι φαναριού, μέχρι να πάμε και σε κάποια πιο οριζόντια μέτρα, όπως είναι να πάμε σε ένα κλιμακωτό ωράριο εργασίας».