Η Μαρία Μοναχού, σύζυγος του Κώστα Μοναχού που απεβίωσε σε ηλικία 76 ετών, εκφράζει τη βαθιά της θλίψη και την επιθυμία της να ενωθεί ξανά μαζί του, λέγοντας «παρακαλώ τον Θεό να με πάρει».
Σε συνέντευξή της, περιγράφει την απογοήτευση του Κώστα λόγω της μοναξιάς που βίωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του και εκφράζει την πικρία της για την έλλειψη στήριξης από τους γύρω του.
Η Μαρία δηλώνει ότι επιθυμεί μια ιδιωτική κηδεία, χωρίς την παρουσία κόσμου, καθώς ένιωσε ότι κανείς δεν στάθηκε πλάι του κατά τη διάρκεια της ασθένειάς του.
Διαβάστε αναλυτικά
Με λόγια γεμάτα πόνο η Μαρία, σύζυγος του Κώστα Μοναχού, περιγράφει την απουσία του αγαπημένου της, λέγοντας «παρακαλώ τον Θεό να με πάρει» για να ξαναβρεθούν. Η ίδια αποκαλύπτει το μέγεθος της συναισθηματικής της δοκιμασίας μετά τον θάνατό του.
Ο Κώστας Μοναχός πέθανε το Σάββατο 28 Ιουνίου σε ηλικία 76 ετών, ενώ νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Αγία Όλγα στην Αθήνα.
Η Μαρία Μοναχού μιλώντας στην εκπομπή «Το Πρωινό» του ANT1, τόνισε ότι ο Κώστας Μοναχός έφυγε από τη ζωή απογοητευμένος, καθώς τα τελευταία χρόνια βίωσε μοναξιά και απόρριψη: «Στα δύο χρόνια, είχα πάει γύρω στις 30 φορές στο νοσοκομείο. Είμαι χαρούμενη που ήμουν την τελευταία στιγμή κοντά του. Ήμουν το μόνο άτομο που ήταν δίπλα του. Και παρακαλώ τον Θεό, γιατί ήμασταν πάντα ενωμένοι, να με πάρει. Αυτό παρακαλώ, να ενωθούμε πάλι, γιατί μια ζωή είμαι μαζί του. Είναι ο καλύτερος άνθρωπος που υπάρχει στον κόσμο. Δεν το λέω γιατί έφυγε. Το πίστευα από τα 16 μου χρόνια και είμαι 55».
«Ήταν έτοιμος και ήξερε ότι θα φύγει. Δεν ήθελε κανέναν. Λέει “με ξέχασαν όλοι. Με ξέχασαν όλοι”. Και μου λέει “μην φοβάσαι”, “είσαι δυνατή”. “Θα προχωρήσεις μόνη σου”. Του λέω “δεν υπάρχει δύναμη χωρίς εσένα”. Αυτό του έλεγα, “δεν υπάρχει δύναμη χωρίς εσένα”».
Στη συνέχεια, η σύζυγός του τόνισε ότι δεν επιθυμεί να παραστεί κόσμος στην κηδεία του, καθώς εξέφρασε και εκείνη το παράπονο της, πως τα τελευταία χρόνια δεν στάθηκε κανένας στο πλευρό του τραγουδιστή: «Αυτός ήταν πάντα δυνατός και ήταν ένας έξυπνος. Δεν ήθελε να μιλάει σε κανέναν. Δεν ήθελε επικοινωνία με κανέναν. Με ρωτούν πού θα γίνει η ταφή. Θέλω να είμαι μόνη μου. Όπως επιθυμούσε και ο Κώστας».
«Δεν θέλω να έρθει κανένας. Στο τελευταίο “αντίο” θα είμαστε οι δυο μας. Δεν ξέρεις ο Θεός τι μπορεί να μας φέρει. Έφυγε ένας άνθρωπος και ένας άνθρωπος που πρόσφερε πάρα πολλά στον ελληνικό λαό. Είμαι πικραμένη από όλο τον κόσμο. Τον ξέχασαν όλοι. Δεν έπαιρνε ένας τηλέφωνο. Τώρα που πέθανε, τον θυμάται. Είναι αργά για μένα. Δεν ωφελεί. Δεν ζωντανεύουν οι νεκροί. Ένας και μοναδικός. Ο Σπύρος ήταν ο μόνος που συντηρούσε το σπίτι και έδινε όσα λεφτά χρειάζονταν. Ως και την τελευταία του κατοικία θα την πληρώσει, όλα τα έξοδα της κηδείας. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτόν τον άνθρωπο. Ο Κώστας δεν τον έλεγε Σπύρο, τον έλεγε αδερφό, γιατί αδέρφια δεν είχε. Στα αδέρφια του ήταν μακριά».
Συνοπτικά
- Η Μαρία Μοναχού εκφράζει τη βαθιά της θλίψη και την επιθυμία της να επανενωθεί με τον σύζυγό της, Κώστα, μετά τον θάνατό του.
- Αναφέρει την απογοήτευση του Κώστα λόγω της μοναξιάς και της έλλειψης στήριξης από τους γύρω του τα τελευταία χρόνια.
- Η Μαρία επιθυμεί μια ιδιωτική κηδεία, χωρίς κόσμο, καθώς νιώθει πικρία για την απουσία υποστήριξης κατά τη διάρκεια της ασθένειας του Κώστα.
- Ευχαριστεί τον Σπύρο, τον μόνο που στάθηκε δίπλα τους, και εκφράζει την απογοήτευσή της για την αδιαφορία των άλλων.